در تعریف و معرفی فیلم گفت: اول اسب به پوچی زندگی پی برد، هیچ نخورد و بعد آدم ها، آدم های خسته از تکرار، خسته از ماشینی شدن، از نقاب های کهنه و چهره های درمانده... گفتم: کجایش جالب است، اینکه احتیاج به یادگیری از طریق فیلم ندارد، زندگی هر روزه بسیاری از ماست . ترجیح می دهم به مولانا پناه ببرم که این تکرار و تکرار را نکوهش می کند و برای رهایی از دام تکرار مکررات و اجتناب از تنوع طلبی سفارش می کند:

ترک علت کن چو علت خو شود

هر حدیث کهنه پیشت نو شود...